АРАЛАШМАСЛИК СИЁСАТИ — ҳоз. халқаро сиёсатнинг асосий йўналишларидан бири. Ҳар бир давлатдан бевосита ёки билвосита, якка ўзи ёхуд бошқа давлатлар билан жамоа тарзида ўзга бир давлатнинг ички ва ташқи ишларига аралашмасликни тақозо этади. Аралашмаслик сиёсати давлатлар бошқа бир давлатга нисбатан куч билан таҳдид этишнинг ҳар қандай шаклини қўллашини ёки куч ишлатишини, сиёсий, иқтисодий ёки бошқа соҳаларда қуд-ратини ишга солиб, ундаги тузумни ағдариб ташлашга қаратилган террорчилик, қўпорувчилик ва б. га тўғридан-тўғри ёки билвосита кумаклашишини рад этади. Аралашмаслик сиёсати Буюк француз ин-қилоби даврида биринчи бор эълон қилинган, унга биноан барча давлатлар тенг ҳуқуқли бўлиши, мустақил иш юритиши, бошқа давлатларнинг ўз ишларига аралашувига йўл қўймаслиги шарт. Кейинчалик мазкур қоида БМТ Уставида, яна қатор бошқа муҳим халқаро ҳужжатларда эътироф қилинди, Европада хавфеизлик ва ҳамкорлик масалалари бўйича кенгаш (Хельсинки, 1975 й.) Якунловчи ҳуж-жатида мукаммал ифодаланди. Ўзбекистон мустақилликка эришгач, бошқа давлатларнинг ички ишларига аралашмаслик сиёсатини изчил амалга оширмоқда. ЎзР Конституциясининг 17-моддасида республика ташқи сиёсати давлатларнинг суверен тенглиги, куч ишлатмаслик ёки куч билан таҳдид қилмаслик, чегараларнинг дахлеизлиги, низоларни тинч йўл билан ҳал этиш, бошқа давлатларнинг ички ишларига аралашмаслик қоидаларига ва халқаро ҳуқуқнинг умум эътироф этилган бошқа қоидалари ва нормаларига асосланиши белгилаб қўйилган.