ГОЛЬМИЙ (лот. Holmium) , Но Менделеев даврий системаси III гуруҳининг лантаноидлар туркумидаги кимёвий элемент. Атом рақами 67, ат. м. 164,94. Биргина барқарор изотопи 65Но бор. 1879 й. да швед кимёгари П. Клеве кашф этган. Г. Ер пўстининг масса жиҳатдан 1-10~4% ини ташкил қилади. Табиатда иттрий гуруҳчаси элементлари билан бирга учрайди. Гольмий — оқиш кулранг металл. 1428° гача гексогонал панжарали а-Но (зичлиги 8,799 г/см3) ҳолатда, 1428° дан юқори т-рада эса кубик панжарали, суюқланиш т-раси 1470°, қайнаш т-раси 2707°, зичлиги 8,82 г/см3 р-Но ҳолатда барқарор. Ферромагнетик, механик ишловга осон берилади. Ҳавода – 20° да секин, 100° дан юқори т-рада тез оксидланади. Минерал кислоталар (фторид кислотадан ташқари) таъсир эттирилганда Но3+ тузларини қосил қилади; ишқорлар таъсирига берилмайди. Қиздирилганда N2, H2, С12, J2 ва Ғ2 билан реакцияга киришади. Г. НоҒ3 ни кальций билан қайтариб олинади. Гольмийнинг бирикмалари кимё ва енгил саноатда, лок ва бўёклар, катализаторлар, фотореагентлар тайёрлашда, қ. х. да ўсимликларнинг ўсиш жараёнини тезлаштирадиган ўғит сифатида ишлатилади.