ИКОНОСКОП (юн. eikon — тасвир ва… скопия) — тасвирни узатувчи даст-лабки телевизион трубкалардан бири. Иши оптик тасвирларни телевизион сигналларга айлантириш учун электр зарядларни тўплашга асосланган. Иконоскопни 1931 й. да россиялик С. И. Катаев ва америкалик В. К. Зворикин бир-биридан мустақил равишда таклиф қилишган. Иконоскоп биринчи марта тасвирни бево-сита узатишга имкон берган. Иконоскопда ёруғлик оқими объектидан (оптик тизим орқали) ёруғлик сезгир нишон — мо-заикали слюда пластинкага тушиб, унинг сиртида электр зарядларини тегишлича. тарқатади, яъни потенциал рельеф ҳосил қилади. Нишон бир-биридан изоляцияланган бир неча млн. дона митти фотокатодлардан иборат. Унинг иккинчи томонига металл патлами (сигнал пластинка) суркалган. Ҳар бир фотокатод шу пластинка билан биргаликда кондесаторнп ташкил қилади. Электрон-нур нишондаги мозаикани маълум тартибда айланиб ўтиб, ҳар бир конденсаторни зарядсизлайди. Натижада тасвирнинг ёритилганлигига мос кучланишга эга бўлган электр сигналлар хреил бўлади, булар кучайтиргичга узатилади.