МИРЗАЕВ Бобораҳим (1907 — Марғилон — 1957) — хонанда (баритон), Ўзбекистон халқ артиста (1942). Москва ўзбек опера студиясида ўқиган (1936). Ўзбек давлат концерт-этнографик ансамблида (1926—29), Ўзбек давлат мусиқали театрида (1929—39), Навоий театрида (1939—49), Ўзбек давлат филармониясида (1949—55) яккахон хонанда. Дардли, ҳисҳаяжонларга бой овози б-н танилган. Сўз ва оҳанг равонлиги, нола ва крчиримлардан мо-хирона фойдаланиш Мирзаев услубига хосдир. Мусиқали драмаларда Асқар («Аршин мол олон»), Неъмат («Ҳалима»), Фарҳод («Фарҳод ва Ширин»), Қодир («Гулсара») каби ролларни, операларда Эр Тарғин, (Е. Брусиловский, «Эр Тарғин»), Ҳасанхон (А. Магомаев, «Наргиз»), Эскамильо (Ж. Бизе, «Кармен») каби партияларни ижро этган. Мирзаев репертуаридан ўзбек мумтоз ашула йўллари («Танавор», «Дугоҳ», «Чоргоҳ II, III, IV», «Бает II» ва б.) ҳамда халқ қушиқлари ўрин олган.