МУАЛЛАҚЧИЛИК — цирк санъати жанрларидан бири. Ўзбек циркининг (акробатика машқларидан иборат бўлган) анъанавий турларидан, тана харакатлари б-н чиройли шакллар ясаш санъати. Муаллақчилик санъатига оид илк маълумотларни ўрта асрларда яратилган адабий манбаларда учратиш мумкин. Му-аллақчилар одатда бозор майдонларида, карвонсаройларда, чойхоналарда 2—3 киши бўлиб томоша кўрсатганлар. Улар орқа ва ён билан камалак шаклида сакраш, икки қўлда, бир қўлда, бошда муаллақ туришдан бошлаб мураккаб ўйинларга ўтишган. Мас, енгилроқ, чаққонроқ муаллақчи шеригининг турткиси билан ҳавода 2—3 марта умбалоқ ошган, айланиб у елкадан бу елкага қўнган, шерикларининг оёғи, қўли, боши, елкасида муаллақ турган, 3-ўйинчи бир-бирига пайванд бўлиб ғилдираган. Муаллақчилик машкдари катта дорда, симдорда, чиғирикда, чопаётган от ёки туя устида ижро этилади. Миллий цирк санъатида «бесуяк» М. жанри кенг тарқалган. Ўзбекистоннинг жан. ҳудудларида, хусусан Бухоро ва Хоразмда му-аллақчилар «зангбоз» деб аталган. Улар оёқларига кичкина қўнғироқча — «занг»ларни боғлаб, Муаллақчилик машкларини ижро этишган, пичоқ билан рақсга тушишган, оғзидан олов учқунларини пуркашган.
Муаллақчилик. Тоҳир ва Мурод Тошканбоевлар ҳамда Алмира Сагнаевалар чиқиши.
20-а. да Муаллақчилик санъатининг ривожланишига 3. Парпиев, Н. Нурматов, К. Ғуломов, М. Хўжаев, К. Зариповлар катта ҳисса кўшишган. Ҳоз. кунда Муаллақчилик ўйинлари хам профессионал, ҳам анъанавий циркда ижро этилади.
Пўлат Тошканбоев.