НАЗАРОВА Тамара (1925.24.12 – Тошкент — 1998.24.2) — Ўзбекистон халқ артисти (1969). Москва ўзбек опера сту-диясини тугатган (1946). Ўзбек давлат филармониясининг ўзбек ашула ва раке ансамблида яккахон (1940—42), Муқимий театрида (1942—55 ва 1960 — 71), Наманган театрида (1955—59) актриса. Уруш йиллари Ўзбекистон санъат усталари сафида фронт концерт бригадаларида қатнашган. Назарова ижросида нозик лиризм самимийлик билан уйғунлашиб кетади. Моҳин, Зуҳра (С. Абдулла; Т. Жалилов, «Тоқир ва Зуҳра»), Нозноз (М. Урдубодий; С. Рустамов, «Беш сўмлик келин»), Наталка (Н. Котляревский; Н. Лисенко, «Полтавалик Наталка»), Роҳатой (К. Яшин; X. Тўхтасинов, «Офтоб-хон»), Қаддирғоч, Нурхон (К. Яшин; Т. Жалилов, «Алпомиш», «Нурхон»), Ширин (А. Навоий; Ю. Ражабий, «Фарҳод ва Ширин»), Сунбул (Ҳ. Ғулом; М. Левиев, «Ажаб савдолар») каби роллари билан шухрат қозонган. Назарова кинода (Гули, «Алишер Навоий»; Фотима, «Сен етим эмассан» ва б.) ҳам суратга тушган.