ПИР (форс. — кекса, қари) — суфийлик анъанасида тариқатларнинг олий раҳнамолари ёки обрўли раҳнамолар. Шунингдек, ҳар бир мурид ўз муршидини ҳам Пир деб атаган. Аҳоли орасида «Пир» тушунчаси авлиё, маълум бир ҳунарнинг асосчиси маъносида ҳам ишлатилади.