ҚИЗҚЎРҒОН ҚЎРҒОШИН-ҚАЛАЙ КОНИ — Самарқанд вилоятидаги Зирабулоқ тоғининг жан. ён бағридаги кон. 1951 й. да Г. Ф. Шендерей очган. Кон геологиясини Ҳ. Н. Боймуҳамедов, Э. А. Усмонов ўрганган. Коннинг геологик тузилишида силур даврининг мармарлашган оҳактош ва доломитлари билан юқори карбон — қуйи пермь отқинди жинслари иштирок этган. Отқинди жинслар гранодиорит, лейкократ, гранит ва лампрофир, аплит дай-каларидан иборат. Кон Зирабулоқ ан-тиклиналининг жан. қанотига бириккан бўлиб, унда шим.шарқий ва шим.-ғарбий йўналишлардаги тектоник дислокациялар мавжуд. Конда қўрғошин-қалайли магнезиал скарнлар, гидротермал ўзгарган зоналар ва томирлар ажратилади. Рудали скарнлар гранодиорит ва гранит-аплит дайкалари билан доломитли оҳактошларнинг туташган жойлари ҳамда карбонат жинслар ичида ҳосил бўлган. Оҳактошларда гидротермал ўзгарган зоналар ва томирлар ривожланган. Кон рудаларидаги асосий фойдали қазилмалар — қўрғошин минерали — галенит билан қалай минераллари — касситерит, станин, тиллит, франкит. Норуда минераллардан пироксен, амфибол, кварц, кальцит бор. Қ. қ.-қ. к. қўрғошинқалайли скарн гидротермал конларга киради.