РЕВЕРБЕРАЦИЯ (лот. reverberatio — қайтариш) — ёпиқ хонада манбадан чиқаётган ёки қайтган товуш тўхтагандан кейин унинг бирдан сўнмай, аста-секин сўниши. Реверберация туфайли хонанинг ҳар бир нуқтасига товуш бир вақтда етиб келмайди. Хонанинг ҳаво эгаллаган ҳажми жуда кўп хусусий частотали тебранма тизимлардан иборат. Ҳар бир тебранма тизим хусусий сўниш коэффициентига эга (бу коэффициент хонанинг ўлчамига, шаклига ва б. га боғлиқ). Шунинг учун турли частотали тебранишлар бир вақтда сўнмайди. Берк хонада нутқ ва музиканинг эшитилишига Реверберация сезиларли таъсир этади.
Реверберация давомийлиги Реверберация вақтидан иборат бўлиб, бу вақт ичида товуш интенсивлиги 106 марта, сатҳи 60 дб га камаяди. Хонанинг акустик сифатини аниқлашда Реверберация вақти муҳим омил ҳисобланади. Хона қанча катта бўлса ва унинг деворлари товушни қанча кам ютса, Реверберация шунча давомли бўлади. Реверберация вакти манбадан чикаётган товуш тўхтатилгандан кейин унинг сўниш жараёнини ёзиб олиш йўли билан ўлчанади; бунда ўзи ёзадиган логарифмик шкала қўлланади. Реверберация даражасини аниқлаш, электромагнит тўлқинларни ўлчаш учун Реверберация камераси (махсус хона)дан фойдаланилади. Театрлар ва концерт залларини қуришда Реверберация албатта ҳисобга олинади (қ. Акустика).