СИНАПСЛАР (юн. synapsis — уланиш, туташиш) — нерв ҳужайралари (нейронлар)нинг ўзаро ва ижрочи органлар ҳужайралари билан туташган жойи. Синапслар сигналларни импульеларга айлантиради ва узатади. «Синапслар» терминини биринчи бўлиб инглиз физиологи Ч. Шеррингтон нейронлараро алоқани тушунтириш учун қўллаган (1897). Синапслар ёрдамида нейронлар бирбири билан боғланади. Натижада нерв системасининг активлиги ва бош миянинг интегратив фаолияти кучаяди. Сга синаптик учлар, икки ҳужайра оралиғидаги синаптик тирқиш (бу 200 А, баъзи Синапсларда 1000 А ва ундан ортиқ) ва синаптик учларга тегиб турувчи ҳужайра қисми киради. Нейронлараро Сни, одатда, бир нерв хужайраси аксонининг тармоклари ва тана, дендритлар ёки бошка нейрон аксони вужудга келтиради; ҳужайралар оралиғида Синапслар тирқиши бўлиб, бу тирқиш орқали қўзғалиш медиаторлар (кимёвий С), ионлар (электр С.) ёки иккаласи (аралаш Синапслар) ёрдамида узатилади. Синапслар функционал аҳамиятига кўра, ҳужайра фаолиятини активлаштиради ёки тормозлайди. Электротоник Синапсларда қуйи молекуляр бирикмалар бир ҳужайра цитоплазмасидан иккинчисига тўғридантўғри ўтиш имкониятига эга. Электротоник Синапслар сигналларнинг тез ва ўзгармасдан, кимёвий Синапслар эса факат бир томонга узатилишини таъминлайди. Ҳужайрани тормоз ҳолатига олиб келадиган Синапслар хам бор. Булар тормозловчи Синапслар деб аталади ва шулар ёрдамида қўзғалган ҳолат гўё «йўқотилади». Бу б-н нерв ҳужайралари ўта қўзғалишдан сақланади. Ҳужайралар ўртасидаги синаптик алоқа нерв ҳужайраларининг функционал бирлашишида, қўзғалиш ва тормозланиш жараёнларининг йўналишини, шунингдек, организмнинг таъсирловчига нисбатан бўлган реакциясини таъминлашда муҳим роль ўйнайди.