СИНГЕНЕТИК КОНЛАР (юн. syn бирга ва genetos — тугма) — бир хил геологик жараёнларда ёндош жинслар б-н биргаликда ҳосил бўладиган фойдали қазилма конлари. Одатда, қатлам ва қатламсимон шаклга эга бўлиб, тўшама ва қоплама қаватлардан иборат. Сингенетик конларга чўкинди темир ва марганец конлари, сегрегацион ва ликвацион магматик конлар мисол бўлади. Сингенетик конлар седиментогенез ва дастлабки диагенез босқичларда рудали минералларнинг чўкмага ўтиши туфайли шаклланади. Ёндош жинслар билан ягона стратиграфик горизонтларни ташкил этади. Шу туфайли стратиформали конлар деб ҳам аталади. Жан. Қозоғистон ва Ўрта Осиёдаги юқори девон — қуйи карбон доломитларида ва оҳакли доломитларда кенг тарқалган. Йирик конлари: Миргалимсой (Қозоғистон), Кулчулок ва Учқулоқ (Ўзбекистон). Уларда қўрғошин ва рух захираси саноат аҳамиятига эга.