СУРГУН — жиноий жазо тури; маҳкумни муайян бошқа бир жойда яшаш учун мажбурий равишда кўчириш. Собиқ шўролар даврида Сургун қилиш инсон ҳуқуқларини поймол этишнинг ўзига хос усулларидан бири бўлган. Сургун асосий жазо сифатида ҳам, қўшимча жазо сифатида ҳам 2 й. дан 5 й. гача бўлган муддатга тайинланиши мумкин эди. Меҳнатга лаёқатли маҳкум С. муддатини, албатта, меҳнат қилиш билан бирга ўтаган. Қатағонлар даврида қанчаданқанча бегуноҳ одамлар, сиёсат, фан, маданият арбоблари совуқ юртларга «халқ душмани» деган тамға билан Сургун қилинган. Репрессиям учраб, Сургун қилинган минглаб юртдошларимиз Ўзбекистон ўз мустақиллигини қўлга киритиши шарофати билан, Президентнинг саъйҳаракатлари туфайли окданди.
Ўзбекистон Республикасининг ЖК (1994 й. 22 сент.)даги жазо тизимида Сургун шахснинг шаъни, қадрқиммати топталишига олиб келадиган жазо тури бўлганлиги учун ўз ифодасини топмаган.